Harde softshell, of een softe hardshell?
Of ik een jasje van The North Face wilde testen. Ja, graag natuurlijk. Ik had nog niet eens goed door of die vraag nu serieus was of niet, tot plots de jas onder mijn neus lag. En bijgevolg ligt de TNF Apex Flex GTX 2.0 (yay, afkortingen!) hier vandaag op de testbank.
Eerst en vooral: wat is het? The North Face heeft met dit jasje geprobeerd de beste eigenschappen van een Gore-Tex hardshell (voor zover we weten, het bekendste ademend membraan voor regenjassen) te combineren met het comfort van een stretch-woven softshell (winddichte jasjes die gerust een kleine bui kunnen hebben en vooral goed ademen en strechen). De jas richt zich niet op het meest technische gebruik (daarvoor hebben ze de Summit series), maar eerder op het publiek dat zo veel mogelijk uit een product wil halen en er in de stad nog goed uit wil zien. €300 is veel geld, maar voor een jas die zowel een goede softshell als een goede hardshell probeert te zijn, is dat nog best aanvaardbaar. Op voorwaarde dat ‘ie het dan goed doet natuurlijk.
Onze test duurde een dikke maand. Twee weken op en af pendelen naar het werk met de trein en fiets, 10 dagen gaan roadtrippen in IJsland (jippie!) en een paar dagen relaxen aan de Moezel. Exact het soort gebruik waar dit jasje voor bedoeld is denk ik dan. Dat pendelen ging in ieder geval goed. Een modebewuste collega wist nog te zeggen dat ik een mooi nieuw jasje aan had. Regent het even op de fiets, maakte ik me daar absoluut geen zorgen over (’t is Gore-Tex, duh!) en zelfs met die felrood-zwart gecontrasteerde kleuren komt de jas er prima voor op kantoor.
De echte test volgde in IJsland – waar anders- en we leren meteen dat de overigens erg prettige softshell-snit, er ook voor zorgt dat ik die extra isolatielaag toch niet zo makkelijk aan krijg. Het jasje tailleert eigenlijk aan de kleine kant, zeker voor een TNF. Met mijn in-between-medium-and-large maatje viel deze dus juist gepast. De extreem lange mouwen weet ik ook te appreciëren, hoewel ze nog even goed hadden geweest met twee centimeter minder. Die twee centimeters had ik dan graag gezien om de torso wat langer te maken. Het kapje is ook behoorlijk aan de kleine kant. De rits is irriterend stug en stroef. Wel erg prettig is het zachte materiaal. Het lijkt eigenlijk alsof je een Windstopper Softshell vast hebt, en geen krakende regenjas. Het matte buitenstofje is ook lekker dik en dat vind ik eigenlijk erg fijn. Hoe meer ultralight stofjes ik te zien krijg, hoe banger ik word dat ik er eens eentje ga scheuren. Niet het geval met de Apex Flex GTX.
De jas wil tegelijkertijd een goede softshell en een goede regenjas zijn. Dan zijn er twee parameters die ik we belangrijk vinden: Ademend vermogen enerzijds, en afparelend vermogen aka. DWR anderzijds (het gore-tex membraan is sowieso waterdicht, maar als de buitenstof niet goed water afparelt, verliest de GTX haar ademend vermogen en kan je evengoed zo’n gele vissersjas dragen).
Qua ademend vermogen ben ik aangenaam verrast. De voorbije maand heb ik bijna uitsluitend mooi weer gezien, en ik heb me een paar keer goed in het zweet gewerkt. Ik heb de jas niet kunnen betrappen op het vormen van condens langsbinnen, ook niet als ik grondig gezweet had. Wel heb ik opvallend meer dat broeierige gevoel in deze jas dan in een membraanvrije softshell. Dat lijkt me al bij al een prima compromis. De zachte binnenstof van de jas heeft absoluut zeker geholpen om dat comfortgevoel te verhogen.
Om het afparelend vermogen (ofte: de kwaliteit van de DWR) te beoordelen, ben ik onder een waterval moeten gaan staan. Eerste test was vlak bij Skógafoss. Deze natuurparel dondert 60 meter naar beneden en is erg populair bij reclamefoto’s voor auto’s. Maar ook goed om in de uitwaaiering te gaan staan waarmee je perfect een hevige plensbui simuleert. Hier deed onze Apex Flex GTX het best ok qua afparelend vermogen, maar ik heb wel al flink wat beter gezien. Een oude Arc’teryx GTX en een nieuwe Millet DryEdge regenjas parelden heel wat beter af en waren ook drie keer sneller droog dan de Apex Flex GTX. Niet perfect dus, maar wel nog aanvaardbaar.
De tweede test deden we een dik uur later, ter hoogte van Seljalandsfoss. Hier zijn we letterlijk onder de waterval gaan staan. Equivalent van een dag in Schotland, was het idee. Resultaat: het kapje van de jas mist echt een “petje” zoals heel wat andere regenjassen hebben. Nu drupt het water van de kap in de kraag. Brr. En de DWR? Die leek stilletjes in een hoekje gekropen. Tegenvaller. Hoewel ik natuurlijk kurkdroog bleef onder de jas (los van het water dat via de kraag binnen stroomde), moeten we toch besluiten dat de DWR van onze Apex Flex GTX onvoldoende scoort. Dat is geen ramp als je gewoon wil dat de jas waterdicht is, maar het is ten nadele van het ademend vermogen van de Gore Tex.
Bon. De DWR is niet OK, en het ontwerp van het jasje kan hier en daar beter. (een pet dragen onder de kap zou heel wat oplossen). Maar het is ook een behoorlijk comfortabel ding voor een regenjas te zijn (zachte sterke stofjes). Het ademend vermogen is –op de droge momenten, en die zijn sowieso in de meerderheid want in België regent het maar 7% van de tijd- eigenlijk ver boven verwachting. Zo ver boven verwachting zelfs dat ik ‘m als equivalent van een windstopper softshell ervaar. Dat vind ik toch een pluspunt voor onze Apex Flex GTX. In combinatie met z’n “active urban” styling lijkt me dit best een prettige jas om dagelijks mee naar het werk te fietsen en me geen zorgen te hoeven maken als het eens regent. Of om mee te gaan roadtrippen. De dikkere stof geeft net dat tikkeltje aangename warmte, plus de jas is wind-en waterdicht. Daarbij zorgt die dikke stof voor heel wat extra duurzaamheid, dus zal je er nog eens lang op kunnen rekenen ook. Voor heavy-duty trekkers, klimmers en alpinisten is de Apex Flex GTX niet de juiste keuze, maar uiteindelijk heb ik er in de rol van pendelaar, roadtripper en wandelaar-met-hond best veel plezier aan gehad. Voor het juiste gebruik, lijkt me dit al bij al een geslaagd product. Al zou ik er voor de zekerheid toch maar meteen een flesje Nikwax of Grangers bij kopen om de jas vanaf het begin een extra laagje DWR te geven.
Adventures by Q. 