De Cold Climbs Jacket van Berghaus is een zalig dikke fleece in de categorie “peignoir waar je ook mee op wandel kan”. Berghaus gebruikte Polartec Classic 300 Shearling als basis voor deze trui, maar in tegenstelling tot de bekendere ‘harige’ Polartec Thermal Pro, gaat het hier om een fleece die veel wolliger is en verdacht veel doet denken aan de Pile binnenin mijn Buffalo SP6s. Hmm!
Een heerlijk dikke fleece dus, zoals in de ‘goeien ouden tijd’. Granted, op een trektocht neem ik voor het gewicht liever een moderne ultralight puffy mee zoals de Patagonia Nanopuff of Arc’teryx Atom LT, maar dat hoeft niet altijd. Het stevige en wollige fleecemateriaal van de Berghaus Cold Climbs gaat daarintegen helemaal voor het nostalgische gevoel, zonder specialisme uit het oog te verliezen. Berghaus heeft hier ook slim gebruik van gemaakt door de hele trui te ontwerpen als één grote knipoog naar de jaren ‘80, toen iedereen als Reinhold Messner wilde zijn en de Himalaya dé place to be was (althans zo lijkt het toch voor yours truly die geboren is in de nineties). Het kenmerkende donkerblauw met rood herkennen we al meteen uit de foto’s van die oude klim-magazines, uit de hoogdagen van Berghaus (en Millet) als premium-alpinismemerken. Om dat vintage-premium-effect helemaal af te werken, draagt de Cold Climbs Jacket ook trots het “Berghaus Extrem” logo midden op de rug (en mag zich qua afwerking ook echt meten met de moderne Extrem-lijn) Jip, de Cold Climbs Jacket heeft een formidabele uitstraling. Perfect ook om indruk te maken op de schoonouders!
Nog slimmer van Berghaus is om de Cold Climbs jacket dan wel een vintage uitstraling te geven, maar niet de vormeloze, oversized snit die de jaren ’80 en ’90 typeerde. De trui is juist opvallend smal getailleerd, zoals het een echte Berghaus Extrem-fleece betaamt, en waardoor hij best wel ‘sharp’ draagt. Zelf ben ik een ‘smalle’ large, dus de taillering komt me bijzonder goed uit. Heel fijn is dat het fleecemateriaal ook een beetje stretch heeft. De kraagopening is nét goed: ruim genoeg zodat layering mogelijk blijft, maar smal genoeg om jezelf in weg te moffelen. Heerlijk, in dat schapenvachtje! Over duurzaamheid maak ik me trouwens geen zorgen, mede dankzij de roodkleurige versteviging op de schouders en kap. Wel rekening mee houden dat de fleece wat zal gaan opwollen, maar dat hoort eigenlijk kei-hard bij de look. Technisch gezien is de cold climbs jacket een gewone 300 fleece. Niet meer, en ook niet minder. Belangrijk dat je ‘m ondanks de looks niet gaat verwarren met ‘echte’ pile, die op een heel andere manier met vocht om gaat. Je creëert dus geen exacte buffalo-kopie door een pertex windshirt boven deze fleece te gaan dragen. Maar het zal hoedanook zeer aangenaam zijn! En dat is exact de bedoeling: een heerlijk warme en fijne fleece.
Ik was echt helemaal verliefd op de trui, maar helaas merk ik toch ook twee minpuntjes op. Enerzijds blijken de mouwen heel erg Brits. 4 Centimeter te kort namelijk. Het valt vooral op wanneer je je armen vooruit houdt, zoals op de fiets. Dat was even een dikke bummer, maar ik bedacht me al snel dat je bij de naaiwinkel wel een setje donkerrode manchetten kan kopen die ‘ons moeder’ aan de trui zou kunnen zetten. Ik was zo verliefd op de trui dat ik dat er helemaal voor over had. Het zou zelfs nog bij de look passen. Toch bleek ik nog een tweede probleem op te merken, dat helemaal niet zo makkelijk op te lossen is. In de mouwen zitten twee naden. De ene naad is een klassieke naad (waar de stof gewoon aan elkaar is genaaid en de overschot naar binnen uitstulpt), en de tweede naad -die nét over de elleboog loopt- is flatlocked zodat je er geen last van zou mogen hebben. Nu blijkt dat juist díe naad een behoorlijk probleem vormt, want na een uurtje dragen duwt die flatlocked-naad echt in alle gevoelige plekjes van mijn elleboog. Proberen je elleboog te manouvreren tussen de twee naden heen helpt een beetje, maar uiteindelijk plooit de trui zich toch weer in haar natuurlijke vorm en krijg ik zo’n tintelend gevoel in mijn ellebogen van die zenuw die wordt afgekneld. Ik hoop heel erg dat het het gewoon aan mij ligt en dat ik een gevoelig plekje heb juist op die plaats, maar het is jammer, echt echt jammer. Ik wilde zo graag voor de volle 100% dolenthousiast zijn over deze fleece.
Nu, laat het vooral geen reden zijn om de Cold Climbs volledig links te laten liggen. Probeer ‘m eens goed te passen voor je hem koopt. Controleer of de mouwen lang genoeg zijn voor jou en of je geen last hebt van de naad. Het is en blijft een onvoorstelbaar knappe en heerlijke trui.
Ikzelf zal moeten verder zoeken tussen de directe tegenhangers van de Berghaus Cold Climbs Jacket, maar geen enkele variant is even knap als deze.
Tegenhangers:
- Haglofs Pile Jacket/ Hood
- Patagonia Retro Pile Fleece Pullover
- Mountain Equipment Moreno Jacket
- Norrona Trollveggen Thermal Pro Jacket
Ken je zelf nog een directe tegenhanger van de Cold Climbs Jacket? Laat het zeker weten in de comments
Adventures by Q. 